در سرزمین های مرزی ناهموار، یک اردوگاه به کانونی برای برخوردهای خام و اولیه تبدیل می شود. در میان زیبایی های طبیعت، بازدارندگی ها در حالی که کمپ های شهوتران به اعمال پرشور و بدون مهار افراط می کنند، به جا می مانند و فضای باز بزرگ را به زمین بازی خواسته های نفسانی تبدیل می کنند.